Τις αμερικανικές εκλογές σχολίασε ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Θανάσης Διαμαντόπουλος, μιλώντας στην εκπομπή «Newsroom» του ΕΡΤNews.
«Ακούστηκε ηχηρή η φωνή της δημοκρατίας νομίζω ακούστηκε αντιδημοκρατική όσο και αντίφαση και αν έχει αυτό.
Δεν θα ήθελα να πω, κάνοντας ανευλαβείς συγκρίσεις, ότι και ο Αδόλφος Χίτλερ νομιμότατα εξελέγη. Θα ήθελα να πω ότι ο Τραμπ είναι ένας άνθρωπος ο οποίος πήρε 57 καταδικαστικές ψήφους στη Γερουσία για απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος. Απλώς το αμερικανικό σύστημα προβλέπει ότι χρειάζονται τα 2/3 των γερουσιαστών.
Άρα, παρότι ένα μεγάλο ποσοστό των δικών του τότε γερουσιαστών θεώρησε ότι αποπειραθεί αυτό, δεν στερήθηκε των πολιτικών του δικαιωμάτων. Θυμίζω επίσης ότι στις προηγούμενες εκλογές έχουν καταχωρηθεί συνομιλίες του που ζητούσε από κυβερνήτες να αλλοιώσουν την λαϊκή ψήφο και έλεγε βρες μου 100.000 ψήφους, για να κερδίσω τις εκλογές.
Νομίζω ότι είναι μία στιγμή που δρομολογεί εξελίξεις και για το αμερικανικό έθνος που μου φαίνεται διχασμένο όσο παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω αν θα διασπαστεί, αλλά πάντως έχει τόσα πολλά έντονα έντονα προβλήματα, και οι παγκόσμιες επιπτώσεις και ειδικά για την Ευρώπη. Η Ευρώπη πρέπει να πει τη φωνή του προέδρου Τρούμαν “boys pray for me” (προσευχηθείτε για μένα).
Βρίσκεται ουσιαστικά χωρίς ηγεσία, με τη γερμανική κυβέρνηση να καταρρέει, τον Μακρόν να έχει πλήρως αποδυναμωθεί σε μία φάση που πρέπει να περάσει σε μία βίαιη ενηλικίωση και αυτό έχει κόστος», υπογραμμίζει ο κ. Διαμαντόπουλος.
«Έχουμε έναν άνθρωπο εν πολλοίς εκδικητικό»
Σχετικά με τα θεσμικά αντίβαρα στην Αμερική, τα λεγόμενα “check anad balances” και το αν αυτά τώρα με την προεδρεία του Τραμπ καταργηθούν ο κ. Διαμαντόπουλος αναφέρει: «Πέρα από τα παραδοσιακά δίκτυα, που κατά το πνεύμα των Τζεφερσιανό, των πρώτων συντακτών του αμερικανικού καταστατικού χάρτη, θεωρούνται αντίβαρα στη μονοκρατορία του προέδρου, ήταν τα δύο νομοθετικά σώματα και το Ανώτατο Δικαστήριο.
Όλα αυτά ελέγχονται πλήρως πλέον από τον Τραμπ, σε ακραίο βαθμό δε, ενώ θα έλεγα, ότι εκλείπει και ένα ακόμα, το οποίο είχε δημιουργηθεί στην ιστορία που ήταν το βαθύ κόμμα.
Τα δύο κόμματα, αφότου γίνανε θεσμοί, είχαν τα ίδια τη δυνατότητα να ελέγχουν τον πρόεδρό τους, να τον περιορίζουν και αυτό το είδαμε και με τον ίδιο τον Τραμπ την περίοδο 2016 – 2020.
Τώρα πια δεν υπάρχει Ρεπουμπλικανικό κόμμα., υπάρχει τραμπικό κόμμα 99%, ελάχιστα αναχώματα και μες στο κόμμα υπάρχουν αυτοί που εναντιώθηκαν, οι εισαγγελείς που είχαν εκλεγεί με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, γιατί στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε αρκετές Πολιτείες και οι εισαγγελείς εκλέγονται άλλοι αιρετοί αντιπρόσωποι ή γερουσιαστές. Όλοι αυτοί εξαφανίστηκαν.
Κάθε δύναμη έχει παρασυρθεί και τώρα έχουμε έναν άνθρωπο εν πολλοίς εκδικητικό.
Αν και πρέπει να πω, ότι η ομιλία του μετά τη νίκη ήταν συμφιλιωτική και κατευναστική, αλλά εν πάση περιπτώσει, ό, τι έχει δείξει μέχρι σήμερα σε ταπεραμέντο παραπέμπει σε εκδικητικότητα και σε βιαιότητα.
Θα έλεγα, ότι ασκήθηκε μία κακοήθης μεταφορά στο πολιτικό επίπεδο της τρομοκρατίας που ασκούσε, λόγω ποιότητας όμως, όχι λόγω απειλών, η Μπαρτσελόνα του Μέσι επί των αντιπάλων της, όταν έλεγε δεν θα αναγνωρίσω ποτέ το αποτέλεσμα αν είμαι ηττημένος.
Αυτό, ουσιαστικά συνιστούσε μία κατάλυση της δημοκρατίας. Γιατί ένα στοιχείο της δημοκρατίας είναι η απροσδιοριστία του αποτελέσματος.
Αυτός έλεγε, επειδή πήγα καλά στην οικονομία το 2020 δεν μπορεί να χάσω. Τι θα έλεγε ο Τσόρτσιλ που κέρδισε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχασε τις εκλογές; Τι θα έλεγε ο Αλ Γκορ από τον οποίο πραγματικά υποκλάπει αδιαμφισβήτητα η νίκη;».