Μετά το SPD και η κορυφαία γερμανική εταιρεία συμβούλων στρατηγικής Roland Berger θέτει ζήτημα αναστολής του «φρένου χρέους» στη Γερμανία και, μάλιστα προεκλογικά!
Σε συνέντευξή του στη Handelsblatt, ο επικεφαλής της Roland Berger, Στέφαν Σάιμπλε (Stefan Schaible) προτείνει ανοιχτά στο SPD, τους Πράσινους (oι οποίοι μετέχουν στην κυβέρνηση μειοψηφίας στη Γερμανία) και το CDU (το οποίο είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση και προηγείται στις δημοσκοπήσεις) να προχωρήσουν πριν τις αναμενόμενες πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου 2024 στην «προσωρινή» -και συγκεκριμένα 5ετη- αναστολή του «φρένου χρέους».
Και αυτό προκειμένου να αυξηθεί ο δημόσιος δανεισμός κατά 200 -400 δισ. ευρώ το 2025- 2030, ο οποίος να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση ιδίως της άμυνας και των υποδομών της χώρας. Ο Σάιμπλε, προειδοποιεί, μάλιστα, πως αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί η Γερμανία θα… «ξεφύγει». Ο Σάιμπλε (όπως το SPD) προτείνει η αναστολή του «φρένου χρέους» να ψηφιστεί προεκλογικά από την παρούσα Βουλή, καθώς είναι διασφαλισμένη η αναγκαία πλειοψηφία των 2/3, καθώς πρόκειται για συνταγματική διάταξη. Μετά τις εκλογές του Φεβρουαρίου, μία τέτοια πλειοψηφία εκτιμάται από τον Σάιμπλε πως ενδεχομένως δεν θα υπάρχει.
Πιο αναλυτικά, ο Σάιμπλε, αν και δηλώνει «οπαδός της δημοσιονομικής πειθαρχίας», επισημαίνει πως «βρισκόμαστε σήμερα σε μια φάση μαζικών οικονομικών ανακατατάξεων και νέων γεωπολιτικών προκλήσεων».
Για αυτό το λόγο τάσσεται «υπέρ μιας προσωρινής αναστολής του φρένου χρέους, για παράδειγμα για πέντε χρόνια. Με ποσοστό χρέους λίγο κάτω από το 64% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, είμαστε η πιο σταθερή χώρα μεταξύ όλων των κορυφαίων δυτικών βιομηχανικών χωρών. Αυτό είναι καλό, γιατί μας δίνει πέντε έως δέκα ποσοστιαίες μονάδες περιθώριο ανάσας. Θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να αναλάβουμε 200 έως 400 δισ. ευρώ σε νέο χρέος και να τα ξοδέψουμε τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια».
Ο Σάιμπλε προτείνει «να ενισχύσουμε τις αμυντικές μας δυνατότητες, επί του παρόντος για την Ουκρανία. Η Γερμανία πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην Ουκρανία: Θα χρηματοδοτήσουμε την άμυνά σας, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι ΗΠΑ και ο νέος πρόεδρός τους Ντόναλντ Τραμπ. Διότι αν επιτρέψουμε να απωθηθούν τα σύνορα στην Ευρώπη με στρατιωτικές επιχειρήσεις, τότε έχω μεγάλους φόβους ότι αύριο η Γεωργία, η Μολδαβία και τελικά η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία θα αποτελέσουν πιθανούς στόχους. Αυτό είναι ένα κατόρθωμα δύναμης που είναι πάνω από την κομματική πολιτική και πρέπει να γίνει τώρα».
Επίσης, προτείνει επενδύσεις στο ενεργειακό σύστημα, στις υποδομές και στην εκπαίδευση. Οι προτεραιότητες είναι στους τομείς των υποδομών και του μετασχηματισμού – με άλλα λόγια, της καινοτομίας και της βιωσιμότητας καθώς και της άμυνας.
Ο επικεφαλής της Roland Berger τονίζει πως «αυτή τη στιγμή υπάρχει μια τέτοια πλειοψηφία στη γερμανική Μπούντεσταγκ. Τα δύο εναπομείναντα κυβερνητικά κόμματα, το SPD και οι Πράσινοι, μαζί με το CDU, διαθέτουν πάνω από τα δύο τρίτα των εδρών. Μαζί, θα μπορούσαν να αποφασίσουν να αναστείλουν το φρένο του χρέους.
Θα συνιστούσα λοιπόν επειγόντως στα τρία αυτά κόμματα να χρησιμοποιήσουν τον χρόνο μέχρι τις προγραμματισμένες νέες εκλογές του Φεβρουαρίου για να λάβουν μια τέτοια απόφαση και όχι να περιμένουν και να πολεμούν το ένα το άλλο. Διαφορετικά, τα περιθώρια ελιγμών για μια νέα κυβέρνηση θα είναι τόσο στενά που θα είναι πολύ δύσκολο να κάνουν τη διαφορά».
Ο ίδιος τονίζει πως «η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη. Και είναι εντελώς ασαφές τι είδους πλειοψηφία θα έχουμε μετά τις εκλογές. Ίσως δεν θα υπάρχει πλέον πλειοψηφία που να αλλάζει το Σύνταγμα από το πολιτικό κέντρο, επειδή το AfD και το BSW θα εκπροσωπούνται έντονα».
Τέλος, ο Σάιμπλε επισημαίνει πως η Γερμανία χρειάζεται μια μη «κανονική λύση». «Αυτό θα γινόταν το 2010 ή το 2015. Η Γερμανία βρίσκεται τώρα σε κρίση και πρέπει να βγούμε από αυτήν ριζικά και κυρίως γρήγορα, γιατί αλλιώς θα καταλήξουμε στην ιαπωνική πλάγια κίνηση στην καλύτερη περίπτωση. Η Γερμανία απομακρύνεται από εμάς. Η Γερμανία παρουσιάζει πολύ μικρή ανάπτυξη και απειλεί να διολισθήσει σε παρακμή. Πρέπει να επενδύσουμε τώρα και να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Δεν πρόκειται για μια κατάσταση είτε-είτε-είτε. Η Γερμανία είναι μια περίπτωση που χρειάζεται αναδιάρθρωση, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε σκληρά αντίμετρα τώρα».